winter

Hallo allemaal,

Daar ben ik eindelijk weer…… sorry dat het zo lang geduurd heeft maar de maanden vliegen ook voorbij.

Zo had ik het de vorige keer nog over de zomervakantie nu zitten we al weer een aardig poosje in de winter. Een kwakkelende winter met wind, regen maar ook droge periodes.

Vroeger hield ik van de winter, zat ik bij de ijsclub Bleiswijk en heb wat geschaatst, elke winter lag en dan ook ijs. Wedstrijdjes op de lange vaart, Molentochten en natuurlijk de gezellige feestjes in de Sneeuwbal…wat een mooie tijd.

Tegenwoordig hebben we geen echte winters meer en is het met een beetje geluk 1 keer in de 5 jaar ijspret. Elk jaar kijk ik weer tegen de winter op en dat eigenlijk allemaal doordat ik zo koud word als ik buiten ben.

Zo was ik samen met mijn vriendin Marieke begin september op vakantie op de Veluwe, natuurlijk nog geen winter…. Daarom besloot in mijn handschoenen thuis te laten want in september is het toch niet koud?

Wij zoals altijd weer heerlijk toeren met de fiets en scootmobiel door de bossen en over de heide. Tochtjes van 30,40 en zelfs 50 kilometer, met regelmatig een terrasje voor een lekkere versnapering.

Maar nu komt het, na een poosje rijden beginnen mijn handen toch echt heel erg koud te worden en te verkrampen. Hierdoor werd het steeds lastiger om te sturen. Trek dan lekker je handschoenen aan zegt Marieke…ehh ja zou wel willen maar die liggen thuis. Wij dus een dorp in op zoek naar handschoenen, alleen helaas in september vind je deze nergens.

Wel vindt Marieke in de Wibra een paar fluffy sokken en besluit deze te kopen. Nog voor de ingang van de winkel worden de kaartjes ervan afgetrokken en prikt Marieke er met een sleutel een gat in, je had die verkopers gezicht moeten zien hahaha. Hup sokken over mijn handen, duim door het gat en karren maar weer. De hele week rondgereden met die sokken aan mijn handen, dus denk creatief er is altijd weer een oplossing te vinden.

Nu in de winter probeer ik elke dag een keer naar buiten te gaan, gelukkig heb ik de honden die zorgen ervoor dat ik naar buiten moet. Eenmaal buiten geniet ik er dan gelukkig ook wel van. Maar van mij mag het weer heel snel voorjaar worden, mocht er toch nog sneeuw en ijs komen dan is dat de liefhebbers van harte gegund. En misschien zie je mij dan een keer langs de lange vaart rijden, dit keer niet met mijn sokken aan mijn handen maar met mijn heerlijke nieuwe wanten met verwarming, die ik namens de stichting weer heb mogen aanschaffen.

Fijne winter nog en tot snel….